สภานิติบัญญัติที่มีการศึกษา ตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการตัดสินใจเชิงคุณภาพ: กรณีของสภานิติบัญญัติไลบีเรีย

อักกรา: ฉันได้แย้งว่าคุณภาพของสมาชิกสภานิติบัญญัติทำให้ประเทศมีความก้าวหน้าซึ่งทำให้สภานิติบัญญัติไลบีเรียอยู่ในตำแหน่งโดยอัตโนมัติเพื่อพิจารณาประเด็นต่าง ๆ ตั้งแต่สาธารณะไปจนถึงผู้บริหารและการกำหนดนโยบายที่จำเป็น ในรูปแบบการปกครองแบบประชาธิปไตย ฝ่ายนิติบัญญัติมีหน้าที่รับผิดชอบหลักในการกำหนดนโยบาย เนื่องจากเป็นตัวแทนของประชาชนโดยตรง และพยายามที่จะควบคุมและประสานความต้องการและปัญหาของพวกเขาเข้ากับการดำเนินนโยบายเพื่อสร้างความชอบธรรมทางกฎหมาย น่าเสียดายที่สภานิติบัญญัติของไลบีเรียเสื่อมอำนาจและสูญเสียความเชื่อมั่นของประชาชนเนื่องจากพวกเขาได้มอบความรับผิดชอบตามรัฐธรรมนูญโดยเจตนาให้กับฝ่ายบริหารเนื่องจากการสมรู้ร่วมคิด ความไม่ซื่อสัตย์ การถูกทอดทิ้งอย่างป่าเถื่อน ตลอดจนข้อกล่าวหาเรื่องการทุจริตเพื่อออกกฎหมายที่ได้รับอิทธิพลจาก ผู้บริหาร

กฎหมายหลอกลวง

ผู้เขียนพยายามที่จะชี้ให้เห็นถึงกฎหมายปลอมที่ใกล้เข้ามาที่สุดซึ่งไม่เป็นไปตามแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดเนื่องจากธรรมชาติของสมาชิกสภานิติบัญญัติไลบีเรียทั้งในอดีตและปัจจุบัน การลงคะแนนเสียงที่ฉ้อฉลและการออกกฎหมายสัมปทานที่ตามมาโดยสภานิติบัญญัติไลบีเรียมีรากฐานมาจากข้อตกลงสัมปทานไฟร์สโตนในปี 1926 และสัมปทานปลอมหกสิบหก (66) ครั้งล่าสุดของนางเอลเลน จอห์นสัน เซอร์ลีฟ อดีตผู้นำไลบีเรียภายใต้บรรยากาศของสภาที่ห้าสิบสาม (5 3) สภานิติบัญญัติแห่งชาติ. ข้อตกลงไฟร์สโตนได้รับสิทธิอย่างไม่จำกัดบนพื้นที่เท่ากับร้อยละ 4 ของอาณาเขตของประเทศ และเกือบร้อยละ 10 ของพื้นที่ซึ่งถือเป็นที่ดินทำกินในประเทศ ข้อตกลงนี้ไม่สนใจผลประโยชน์ของคนรุ่นต่อ ๆ ไปและวิธีการกระจายรายได้จากความมั่งคั่งของประเทศ 

ตาม เมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2018 การตีพิมพ์มุมมอง โมเสส วาย. ยาห์เมีย แสดงความเห็นว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่รัฐบาลของเอลเลน จอห์นสัน เซอร์ลีฟได้ตรากฎหมายข้อตกลงสัมปทานที่ไม่เพียงละเมิดกฎหมายไลบีเรียและความไม่เท่าเทียมกันเพิ่มเติมเท่านั้น แต่ยังเป็นผลเสียต่อ ชาวไลบีเรียส่วนใหญ่ยากจน ดังนั้นรัฐจึงล้มเหลวในการระดมเงินทุนอย่างเพียงพอเพื่อปรับปรุงหรือพัฒนาด้านอื่น ๆ ของการพัฒนาสังคมในสาธารณรัฐแอฟริกาตะวันตก ท่ามกลางความเป็นจริงที่น่าเศร้านี้ ผู้รับสัมปทานมีรายได้หลายสิบล้านจากข้อตกลงสัมปทานที่ผิดกฎหมาย ในขณะที่การศึกษา สุขภาพ โครงสร้างพื้นฐาน และอื่นๆ ในไลบีเรียยังคงน่าผิดหวังภายใต้รัฐบาลที่นำโดยเอลเลน จอห์นสัน เซอร์ลีฟ ตามรายงานของหนังสือพิมพ์อังกฤษ The Guardian (ฉบับวันที่ 8 พฤษภาคม 2013) “ในปี 2013 Moore Stephens บริษัทบัญชีในลอนดอน

ในปี พ.ศ. 2555 ข่าวเกี่ยวกับการทุจริตและการฉ้อฉลในภาคส่วนไม้มูลค่า 100 ล้านดอลลาร์สหรัฐของไลบีเรียทำให้รัฐบาลไลบีเรียภายใต้การนำของเอลเลน จอห์นสัน เซอร์ลีฟระงับการดำเนินการตัดไม้ขนาดใหญ่ในประเทศในช่วงเวลาสั้นๆ นอกจากนี้ เดอะการ์เดียนยังลงข่าวในฉบับวันที่ 8 พฤษภาคม 2556 ว่าในปี 2555 “ ข้อตกลงกับ ExxonMobil และพันธมิตรบริษัท Canadian Overseas Petroleum Limitedเหนือแหล่งน้ำมันที่รู้จักกันในชื่อ Block 13 ไม่เป็นไปตามคำสั่งของกฎหมายไลบีเรียซึ่งต้องมีค่าลิขสิทธิ์ 10% สำหรับสาธารณรัฐ ข้อตกลงนี้สร้างค่าลิขสิทธิ์เพียง 5% สำหรับไลบีเรีย” ดังนั้นจึงเป็นความหวังอันแรงกล้าของนักเขียนคนนี้ ไม่เพียงเท่านั้นแต่รวมถึงชาวไลบีเรียจำนวนมากที่ตกเป็นเหยื่อของข้อตกลงที่เลวร้ายเหล่านี้ ซึ่งจำนองแร่ธาตุและทรัพยากรธรรมชาติของประเทศไว้กับทุนผูกขาดข้ามชาติข้ามชาติ เพื่อให้มีรัฐบาลที่ขับเคลื่อนด้วยสำนึกในชาติ ซึ่งจะยกเครื่องข้อตกลงเหล่านี้และรับรองว่าจะสะท้อนถึงผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจและสังคมของสาธารณรัฐและประชาชน การให้สัมปทานปลอมหลายรายการเหล่านี้ถูกส่งต่อโดยอาศัยการทุจริตในระบบ การติดสินบน และการขาดความรอบรู้ทางปัญญาในการวิเคราะห์ ทบทวน และประเมินกฎหมายจากฝ่ายบริหารเพื่อให้สัตยาบันโดยสภานิติบัญญัติแห่งชาติ

เหตุใดฝ่ายบริหารจึงมีอิทธิพลต่อการ

ตัดสินใจด้านนโยบายของสภานิติบัญญัติจากข้อมูลในอดีตที่ผ่านมา มีปัจจัยหลายประการที่ทำให้สภานิติบัญญติไลบีเรียได้รับอิทธิพลอย่างสมบูรณ์จากผู้บริหารในการกำหนดนโยบาย ซึ่งบ่อนทำลายความเป็นอิสระของสาขาแรกของรัฐบาลไลบีเรีย ในไลบีเรีย ปัญหาส่วนใหญ่ในแง่ของธรรมาภิบาลเกิดจากความไร้ความสามารถอย่างร้ายแรงของผู้กำหนดนโยบาย ซึ่งส่วนใหญ่เป็นสภานิติบัญญัติแห่งชาติ สิ่งนี้ไม่เพียงเผยให้เห็นถึงความล้มเหลวอันน่าหดหู่ แต่ประสิทธิภาพของสภานิติบัญญัติไลบีเรียได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับประชาชน

ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่าสภานิติบัญญัติแห่งชาติมีส่วนรับผิดชอบมากขึ้นต่อความท้าทายของประเทศในด้านธรรมาภิบาล เนื่องจากขาดความสามารถอย่างร้ายแรงในการเสนอชื่อผู้บริหารระดับสูงซึ่งคาดว่าจะได้รับการตรวจสอบอย่างเหมาะสมก่อนการยืนยัน ใครจะแย้งว่าการตัดสินใจของวุฒิสภาในการกล่าวโทษผู้พิพากษาสมทบของผู้พิพากษาศาลฎีกาอย่างไม่ถูกต้อง ผู้พิพากษา Kabineh J’anneh ถูกทำเครื่องหมายด้วยข้อผิดพลาดทางรัฐธรรมนูญและถูกกล่าวหาว่าชักจูงจากเสียงข้างมากสองในสามของทั้งสองสภา นอกจากนี้ การยืนยันเมื่อเร็วๆ นี้ของผู้ว่าการธนาคารกลางแห่งไลบีเรีย ที่รัก เจ อลอยเซียส ทาร์ลือ และการตัดสินใจที่ตามมาของสภานิติบัญญัติเพื่ออนุมัติการพิมพ์ธนบัตรใหม่ของไลบีเรียในราคา 3.5 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ อาจถูกมองว่าเป็นจุดอ่อนของทั้งสองสภาและอิทธิพลที่โดดเด่นของฝ่ายบริหาร ตามที่ประธานาธิบดีกล่าวว่าเงินจะถูกฉีดเข้าไปในระบบเศรษฐกิจเมื่อพิมพ์ออกมา การอัดฉีดธนบัตรที่นำเสนออาจทำให้เกิดสภาพคล่องส่วนเกินในระบบเศรษฐกิจ ซึ่งอาจทำลายมูลค่าของดอลลาร์ไลบีเรียเมื่อเทียบกับดอลลาร์สหรัฐอเมริกา เนื่องจากตระหนักถึงระบอบการปกครองแบบสองสกุลเงิน

เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> เซ็กซี่บาคาร่า