แต่สหประชาชาติกล่าวว่าไม่มีความรับผิดชอบทางอาญาต่อผู้ก่ออาชญากรรมสงครามในไลบีเรีย เนื่องจากทัศนคติทางวัฒนธรรมและปิตาธิปไตยยังขัดขวางการสอบสวนการโจมตีทางเพศ ข้อมูลการสำรวจในปี 2556 พบว่า 19-26 เปอร์เซ็นต์ของผู้หญิงและเด็กผู้หญิงในไลบีเรียรายงานว่าถูกข่มขืนโดยคนแปลกหน้า และ 70-73 เปอร์เซ็นต์ของสตรีที่แต่งงานแล้วถูกทำร้ายทางเพศโดย Nicola Jones สามีของพวกเธอ นักวิจัยจาก ODI มีรายละเอียด
การศึกษาอื่นเกี่ยวกับไลบีเรีย
แสดงให้เห็นว่าการเลือกปฏิบัติทางเพศส่งผลกระทบต่อเด็กหญิงและผู้หญิงตลอดชีวิตของพวกเขา และผู้หญิงและวัยรุ่นมักเป็นกลุ่มที่ประสบความยากจนมากที่สุด การศึกษาเพิ่มเติมใน 7 ใน 15 เทศมณฑลในไลบีเรียยังเปิดเผยว่า ผู้หญิงคนนั้นผลิตอาหารได้ประมาณ 65 ถึง 70 เปอร์เซ็นต์ในบ้าน พวกเธอมีหน้าที่รับผิดชอบดูแลครัวเรือน
ในไลบีเรีย เด็กผู้หญิงลาออกจากโรงเรียนเพื่อช่วยแม่ทำงานเหล่านี้ ผู้หญิงต้องจัดการครัวเรือนและดูแลสมาชิกในครอบครัว ซึ่งมักจะจำกัดการเคลื่อนไหวและเพิ่มความเสี่ยงต่อความท้าทายอย่างกะทันหัน
ตามรายงานของสหประชาชาติ ประชาคมระหว่างประเทศขาดความมุ่งมั่นในการให้อำนาจแก่สตรีและบรรลุความเท่าเทียมทางเพศ และมีเพียง 8 ใน 188 ประเทศสมาชิกเท่านั้นที่มีข้อตกลงระดับโลกบางประการสำหรับเรื่องนี้ นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าผู้หญิงยังคงถูกลิดรอนสิทธิขั้นพื้นฐานเนื่องจากมาตรการที่กำหนดในบางประเทศ
ตามรายงาน บางคนต่อต้านการก้าวไปข้างหน้าในประเด็นสำคัญเช่น Holy See (วาติกัน) นิการากัว ซูดานและลิเบีย และบางครั้งอิรักและประเทศอื่น ๆ ในประเด็นเฉพาะ เช่น สิทธิในการเจริญพันธุ์ แม้กระทั่งเสรีภาพในการแสดงออก . รายงานของสหประชาชาติระบุว่า วาติกัน อิหร่าน ไนจีเรีย และรัฐอื่นๆ บางรัฐระบุว่าต้องการลบการอ้างอิงถึงสิทธิทางเพศและการเจริญพันธุ์และสุขภาพในหัวข้อความท้าทายปัจจุบันของเอกสารทบทวน
รายงานประเมินเพิ่มเติมว่า
ในแต่ละปีมีผู้หญิงมากกว่าครึ่งล้านคน หรือประมาณหนึ่งคนต่อนาที เสียชีวิตเนื่องจากภาวะแทรกซ้อนในการตั้งครรภ์และการคลอดบุตร ซึ่ง 99% เกิดขึ้นในประเทศกำลังพัฒนา “ชีวิตของผู้หญิงเหล่านี้จำนวนมากสามารถช่วยชีวิตได้หากพวกเขาสามารถเข้าถึงบริการด้านการดูแลสุขภาพขั้นพื้นฐาน โดยสังเกตว่าผู้หญิงสูงอายุจำนวนมากจมดิ่งสู่ความยากจนในช่วงชีวิตที่พวกเธอเปราะบางมาก
ตัวอย่างเช่น วัยรุ่นในไลบีเรียหันไปทำงานบริการทางเพศเพราะพวกเขาไม่สามารถซื้ออาหารได้ จากการศึกษาที่ชี้ให้เห็นถึงความยากลำบากในประเทศ แม้ว่าจะมีความอุดมสมบูรณ์ทางธรรมชาติมากมายและมีประชากรน้อยก็ตาม ทุกวันนี้เด็กผู้หญิง “ขายเรือนร่าง” หรือ “เซ็กซ์เพื่อเงิน” เป็นกลยุทธ์ในการหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ในขณะที่คนอื่น ๆ หมดหวังในสิ่งของต่าง ๆ ว่ากันว่าถึงขั้นสุดโต่ง เช่น การขโมยและการกล่าวอ้างเท็จกับผู้ชายเพื่อบังคับให้รับเงินสด จากพวกเขา
เมื่อเร็ว ๆ นี้ วัยรุ่นเปิดเผยเรื่องน่าประหลาดใจเมื่อคุณเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสาว ๆ ที่แลกเปลี่ยนความโปรดปรานทางเพศกับผู้ชายที่อายุมากกว่าหรือเปลื้องผ้าเพื่อแลกเงินในบ้านร้าง โมเต็ล โรงแรม และรถเก่าและราคาแพงตามหัวมุมถนน
เด็กหญิงอายุ 22 ปี เล่าให้เพื่อนๆ ฟังว่าเธอรู้จักเพื่อนคนหนึ่งที่เลิกเรียนกลางคันเพื่อหาเงินเลี้ยงครอบครัวเพื่อเลี้ยงข้าวและจ่ายค่าเช่าบ้าน พวกเขาเล่าว่าสาว ๆ เหล่านี้หมั้นหมายในเพศที่ผิดกฎหมายโดยไม่เต็มใจ แต่พวกเขารู้สึกว่าจำเป็นต้องก้าวขึ้นมาและเริ่มขายตัว
เด็กหญิงอีกคนอายุ 26 ปี ลาออกจากชั้นประถมศึกษาปีที่ 9 เพื่อไปทำงานค้าประเวณีในเมืองมอนโรเวีย ขณะที่เด็กสาวคนอื่นๆ ที่อยู่ในสภาพเดียวกันตามข้อมูลนี้ ดูเหมือนสถานีชั่วโมงกลางคืนรอบๆ สถานบันเทิงและสถานที่ต่างๆ เพื่อโฆษณาบริการของพวกเธอ ในขณะที่บางชุมชนทั่วเมืองที่มีอัตราความยากจนสูงที่สุด
โดยสรุป ให้สมองที่อยู่เบื้องหลังองค์กร International Women Colloquium ในไลบีเรีย และผู้หญิงเหล่านั้นที่มีอำนาจทางเศรษฐกิจและอิทธิพลในประเทศเห็นเหตุผลที่จะไปช่วยเด็กผู้หญิงที่เปราะบางเหล่านี้จากความเจ็บป่วยที่ไม่สมควรในปัจจุบัน พวกเธอก็ปรารถนาชีวิตที่ดีขึ้นเช่นกัน สถานะในสังคม ฉันไม่สงสัยเลยว่ากระทรวงเพศ การพัฒนา และการคุ้มครองทางสังคม ตลอดจนหน่วยงานและสถาบันสตรีอื่น ๆ จะเข้ามาแทรกแซงเพื่อหาทางออกที่เหมาะสมต่อการกระทำที่น่าอับอายของเด็กผู้หญิงที่เปราะบางเหล่านี้
Credit : เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
